چند ورق کاغذ بردارید. این ورقها را به چند تکه مربع برش میدهید. تعداد قطعات را دو یا سه برابر نسبت به تعداد شرکتکنندگان در نظر بگیرید. روی هر تکه کاغذ، نام یک شیء، مکان یا شخص را بنویسید.
از یک تکه نوارچسب (کاغذی) استفاده کنید و یک تکه از کاغذها را پشت هر کودک بچسبانید، بهطوریکه کلمه یا تصویر روی آن را نبیند.
شرکتکنندگان باید در محیط قدم بزنند و از همدیگر سؤالاتی بپرسند تا سرنخهایی را جمعآوری کنند که به آنها این امکان را میدهد کلمه نوشتهشده روی کاغذی را که پشت سرشان است را پیدا کنند.
کودکان از یکدیگر سؤال میپرسند اما پاسخهایشان باید فقط (بله یا خیر) باشد.
وقتی کودک کلمه یا تصویر کاغذ پشت خود را حدس زد، یک امتیاز میگیرد و میتواند دوباره شروع به بازی کند و هر بار با حدس زدن درست امتیاز کسب کند. کودکی که بیشترین امتیاز را کسب کند برنده است.
تغییرات
اگر بچهها خیلی کوچک هستند و هنوز نمیتوانند بخوانند، میتوانید به جای کلمات آن از عکسها یا تصاویر ساده و در یک دستهبندی مشابه مانند ورزش، اشکال، حیوانات و یا اشیا استفاده کنید.
همه شرکتکنندگان را دور هم جمع کنید و به هر بازیکن اجازه دهید تا یک عبارت یا جمله یا یک کلمه به خط داستانی اضافه کند بهعنوانمثال، اولین بازیکن با ایجاد اولین جمله یا عبارت از یک داستان، که به معنای واقعی کلمه میتواند هر چیزی باشد را مینویسد و سپس بازیکن بعدی یک جمله یا عبارت دوم را به داستان اضافه میکند. تا زمانی که داستان توسط آخرین بازیکن به پایان میرسد.
دور کودکان بچرخید و به هر کودک اجازه دهید بخشی از آن را به اشتراک بگذارد. بازی ممکن است سخت شود و اگر تعداد افراد زیاد باشد، ممکن است افراد علاقه خود را از دست بدهند. اگر بیش از دوازده نفر دارید توصیه میکنم به گروههای جداگانه تقسیم شوید و اجازه دهید هر گروه داستان جداگانه ایجاد کند. داستان را میتوان با صدای بلند پخش کرد و یا در پایان داستان هر کودک، داستان را با صدای بلند خوانده تا کودکان فرصت برای خلاقیت پیدا کنند و داستان را با کلمات و جملات خلاقانه خودشان تکمیل کنند. بازیکنان میتوانند بسیار خلاق باشند و پس از معرفی یک عبارت غیرعادی، داستان را معلق بگذارند.
سایر تغیرات
برای افزودن به سطح دشواری از هر شرکتکننده بخواهید نام یک فرد، یک مکان یا یک شی را روی تکههای کاغذ جداگانه بنویسد، سپس کاغذها را باهم مخلوط کنید و از هر نفر بخواهید که یک کاغذ را بهصورت تصادفی انتخاب و از بین کاغذها بیرون بکشد تا بهعنوان بخشی از مشارکت خود در تکمیل داستان استفاده کند.
مانند بسیاری از بازیهای آشنایی، این بازی راهی برای شناخت حقایق مبهم در مورد دوستان به افراد ارائه میدهد. وقتی کودکان شروع به یادگیری چیزهایی در مورد دوستان و اطرافیان خود میکنند، چیزهایی که ممکن است در گفتوگوهای معمولی مطرح نشود درنتیجه در آینده بهعنوان یک تیم بهتر عمل خواهند کرد.
این بازی را میتوان بهصورت انفرادی و تیمی انجام داد.
تنها چیزی که برای شروع نیاز دارید این است که چند کاغذ و مداد داشته باشید تا کودکان بتوانند کارهای هیجانانگیزی را که انجام دادهاند و هیچکسی از آن خبر ندارد را بنویسند.
سعی کنید از کودکان بخواهید که واقعیتی را بنویسند که اکثر مردم از قبل نمیدانند (هرچه احمقانهتر و یا غیرقابلباورتر) بهتر.
بهطور مثال: من دو سال است که در کشور دیگری زندگی میکنم، قله اورست را فتح کردهام یا میدانم چگونه با هواپیما پرواز کنم.
برای بچههای کوچکتر میتوانند جملاتی در مورد خودشان بنویسند مانند من دو گربه دارم و یک لاکپشت. به کشور مصر علاقه دارم، بسکتبال بازی میکنم یا پیانو مینوازم.
بعدازاینکه همهچیزی نوشتند کاغذها را جمع کنید و آنها را باهم مخلوط کنید و سپس اجازه دهید هر کودک بهطور تصادفی یکی از کاغذها را انتخاب کند، متن روی کاغذ را بخواند و یا اینکه مربی متن را با صدای بلند میخواند، حال کودکی که کاغذ برداشته باید حدس بزند که متن نوشتهشده روی کاغذ مربوط به کدامیک از دوستانش است.
کودکی که مورد حدس قرار میگیرد با پاسخ بله یا خیر مشخص میکند که متن روی کاغذ مربوط به او هست یا خیر.
بعد از یافتن نویسنده کاغذ برداشتهشده اسم آن کودک را پشت کاغذ مربوطه یادداشت کنید.
همه کودکان باید کاغذ برداشته و حدس بزنند.
این روند ادامه پیدا میکند تا همه کودکان کاغذهایشان خوانده میشود؛ و در آخر هر کودکی که تمایل داشت میتونه در مورد کاغذ و نوشته خودشون برای دوستانش صحبت کند.
در شکل تیمی این بازی کودکی که کاغذ را برمیدارد و باید نویسنده آن را حدس بزند، میتواند با همتیمیهای خودش مشورت کند و در مورد فرد نویسنده بهاتفاق نظر برسد، این همکاری تیمی باعث ارتقا مهارت کارآگاهی و مهارت حل مسئله در کودکان میشود و در آینده میزان اعتمادبهنفس کودکان را افزایش میدهد.
از بچهها بخواهید دایرهای تشکیل دهند، دو قدم به عقب بروند و ضربدری کنار یکدیگر بنشینند. سپس مربی یک کارآگاه مشخص میکند. کارآگاه در یک گوشه پشت به بچههای دیگر میایستد به صورتی که نه چیزی ببیند و نه چیزی بشنود.
در این مدت از بین کودکان دیگر که نشستهاند، کودکی را انتخاب کنید که نقش شکارچی را اجرا کند.
تنها سلاح شکارچی برای به قتل رساندن بچهها چشمک زدن است.
بچهها باید به شکارچی نگاه کنند تا ببینند آیا اون به آنها چشمک می زند یا خیر.
هر کودکی که شکارچی به اون چشمک میزند بر روی زمین میوفتن. کودکان میتوانند قبل از بازی به خودشان اسم اشیا یا حیوانات بدهند تا لحظه شکار شدنشان را با صدا و تقلید رفتار آن حیوان روی زمین بیوفتند؛ بنابراین برای جذابیت بیشتر بازی اجازه دهید کودکان برای خودشان نقش یکی از حیوانات جنگل را بازی کند.
در تمام این مدت شکار، کارآگاه سعی میکند تا با پیدا کردن سرنخها شکارچی را پیدا کند. کارآگاه باید تا قبل از اینکه همه بچهها بر روی زمین نیفتادهاند شکارچی را پیدا کند در غیر این صورت بازنده محسوب میشود.
هنگامیکه شکارچی کشف میشود، او کارآگاه میشود و یک کودک جدید بهعنوان شکارچی منصوب نمایید.
از بچهها بخواهید به محوطه بازی بیایند و خب به همه وسایل آن نگاه کند و هرکدام را به ذهن بسپارند. بعد کودکان را از محیط بازی دور کنید بهطوریکه آن را نبینند و یک یا چند عدد از وسایل محوطه بازی را حذف کنید. سپس اجازه بدهید بچهها به محیط بازی برگردند و با جستوجو کردن، حدس بزنند که کدام وسیلهها از محیط بازی حذفشدهاند.
شما میتواند بسته به سن کودکان آنها را در گروههای یک نفره و یا تیمهای سه نفره تقسیم کنید تا با مشورت کردن با همتیمیهایشان بتوانند تغییرات و وسایل حذفشده را حدس بزنند.
برای کودکان کوچکتر بهجای فضای بزرگ برای بازی میتواند از یک میز که تعدادی شی یا وسیله روی آن است و برای مدتی که آنها چشمهایشان را میبندند مربی دو یا بیشتر از آن را از روی میز برمیدارد و بعد کودکان چشمهایشان را باز میکنند و به حدس زدن میپردازند و شیء حذفشده را نام میبرند.
در این بازی هدف این است که کودکان به ضربه زدن به سر و شانهها یک عدد را به کودک دیگر منتقل کنند. کودکان برای انجام این بازی نیازی نیست حتماً ایستاده یا نشسته باشند، در هر دو حالت میتوانند این بازی را انجام بدهند.
کودکان به ترتیب پشت سر یکدیگر قرار میگیرند و مربی به نفر آخر یک عدد را اعلام میکند، بهطور مثال عدد 123 را به نفر آخر میگوید، حال کودک باید با ضربه زدن به شانهها و سر کودک جلویی خودش این عدد را به همین صورت تا نفر جلویی کودکان میرسانند و او باید بلند عدد را به زبان بیاورد اگر چنانچه درست گفته باشد تیم این امتیاز میگیرد. توجه داشته باشید میتوانید از اعداد یک یا دو رقمی هم استفاده کنید اما به هر صورت شانه سمت چپی را مبنا قرار دهید. مثلاً برای انتقال عدد 123 یک ضربه به شانه سمت چپ، دو ضربه به سر و سه ضربه به شانه سمت راست بیانکننده این عدد است.
سایر تغییرات
میتوانید تعداد کودکان را افزایش دهید و آنها را به تیمهای مساوی تقسیم کنید و برای افزایش سرعت بازی بهطور همزمان به تیمها عددی را اعلام کنید تا نفری آخر هر تیم به نفر اول آن انتقال دهد و تیمی که نفر اولش زودتر عدد را بیان کند برنده میشود.
برای کودکان کوچکتر که اعداد را نمیشناسند فقط از همان ضربه زدن استفاده کنید. مثلاً دو ضربه به شانه چپی و یک ضربه به شانه راستی؛ و از آنها بخواهید صرفاً همین ضربات را به ترتیب به نفر جلوییشان انتقال بدن.
از بچهها بخواهید به شکل یک دایره بنشینند. این بازی سرگرمکننده برای زمانی مناسب است که بچهها به گروههای حداقل پنجنفری تقسیم شوند. سپس مربی یا یکی از کودکان کلمهای را که در ذهن خود دارد به نفر بعدی خودش بهصورت آهسته و درگوشی انتقال میدهد به همین ترتیب تا نفر آخر پیش میروند و نفر آخر باید آن کلمه را با صدای بلند بیان کند تا ببیند آیا با عبارت اصلی تطابق دارد یا خیر.
گاهی این کلمه یا عبارت آنقدر بههمریخته و له میشود که نتیجه نهایی خندهدار خواهد بود.
شما رهبر بازی خواهید بود تا بتوانید یکبار بازی را به کودکان توضیح دهید و نشان دهید. بچهها روبه روی شما میایستند و شما از آنها بخواهید که کاری انجام دهند، بچهها یا شرکتکنندهها برای ماندن در بازی باید برعکس عمل کنند.
اقدامات مناسب را برای “بالا “، “پایین “، “ایست “، “حرکت ” نشان دهید.
بهطور مثال:
هنگامیکه میگویید “بالا “: بازیکنان باید اسکوات بزنند
در “پایین”: بازیکنان باید تا آنجا که میتوانند بپرند یا کشش انجام دهند.
در “ایست”: بازیکنان باید در یک حرکت خاص در منطقه بازی حرکت کنند (مانند راه رفتن، دویدن، پریدن و …) یا اگر نمیتوانند در منطقه بازی حرکت کنند، باید در جای خود حرکت دویدن را درجا بزنند.
در “حرکت”: بازیکنان باید ثابت بایستند.
سرعت دستورات خود را زیاد کنید تا بازی جذابتر بشه.
تغییرات بازی
خلاقیت به خرج بدید و با اضافه کردن حرکتها و اکشنهای جدید بازی را از یکنواختی خارج و لذتبخشتر و همچنین سختتر کنید.
مثلاً اگر میگویید دست راست خود را بالا بیاورند باید دست چپ خود را بلند کنند. اگر زانو بزنید باید بایستند. اگر بازوهای خود را بالا بیاورید آنها باید بازوهای خود را پایین بیاورند.
هدف این است که بازیکنان برعکس آن چیزی را که خواستهشده انجام دهد. اگر کودکی ژست رهبر بازی را اجرا کرد و برعکس آن عمل نکرد باید از بازی حذف شود.
به همین صورت بازی ادامه پیدا میکند تا وقتیکه فقط یکی از شرکتکنندهها باقی بماند، بنابراین کودک باقیمانده در بازی برنده خواهد بود.
بدون نیاز به تجهیزات یا وسایل فانتزی: فقط صندلی و موسیقی نیاز هست.
ابتدا صندلیها را به شکل دایرهای روبه بیرون بچینید و بعد از کودکان بخواهید که در کنار صندلیها و در فاصله یک متری آنها بایستند. با شروع پخش موسیقی کودکان به جهت حرکت عقربههای ساعت پشت سر هم و دور صندلیها میچرخند و راه میروند. بهمحض اینکه شما صدای موسیقی را قطع میکنید کودکان باید به روی صندلیها بنشینند و کودکی که صندلی نصیبش نمیشود بازنده است و باید از بازی خارج شود. همیشه به یاد داشته باشید تعداد صندلیها یکی کمتر از تعداد کودکان باشد و با هر بار خروج یک فرد از بازی یک صندلی هم از بازی خارج کنید.
به همین ترتیب بازی ادامه پیدا میکند تا درنهایت کودکی که در بازی باقی مِهماند و آخرین صندلی نصیبش میشود برنده بازی خواهد بود.
نحوه بازی به این صورت ایست. یک فلش کارت حیوانات یا هر چیز دیگری تهیه کنید آن را روی یک جعبه مقوایی بچسبانید.
شیء را انتخاب کنید و در جعبه مقوایی قرار دهید. سپس از کودکان بخواهید شیء درون جعبه را حدس بزنند. کودکان ممکن است سؤالهایی در مورد شی پنهانشده بپرسند تا درنهایت آن را حدس بزنند. شاید در مورد حیوانات، گیاهان، اشیا و هر چیز دیگری بپرسند. بهتر است از سؤالات عمومیتر شروع کنید و بعد سراغ سؤالات دقیقتر بروید.
برای رقابتیتر شدن بازی میتوانید بر اساس تعداد پاسخهای درست به کودکان امتیاز بدهید و بر اساس پاسخهای نادرست از آنها امتیاز کسر کنید.
شما میتوانید هر چیزی را داخل جعبه قرار دهید. غذا، نوشیدنی، ابزارآلات، اسباببازی، پرچم کشور خودتان و هر چیز دیگری.
این بازی میتواند در غالب تیمهای چهار یا پنج نفره انجام شود. به این صورت که نماینده هر تیم در اتاق میماند و باقی اعضا تیم از اتاق خارج میشوند. سپس مربی با توجه به انتخاب کودک از او میخواهد تا شغل یا رفتاری را انتخاب کند. میتوانید برای این کارت از کارتهای بازی استفاده کنید و روی هر کارت تصویر چهار شغل به کودک نشان دهید تا او یکی را انتخاب کند.
سپس از نفره دوم تیم بخواهد به اتاق برگردد، حالا کودکی که کارت را دیده باید در سکوت کامل و فقط باید با ادا بازی یا پانتومیم موضوع عکس انتخابشده را به نفر دوم منتقل کند. بهتر از برایشان با پخش کردن موسیقی در فضا برای هر ورود زمانی را در نظر بگیرید. مثلاً تا وقتیکه نفر دوم داخل اتاق هست و با نفر اول تعامل میکند موسیقی را پخش کنید و زمانی که وقتش تمام شده موسیقی را قطع کنید تا نفر سوم وارد اتاق شود. حالا نفر دوم مسئول انتقال محتوا کارت هست و باید با ادا بازی به نفر سوم منتقل کند. به همین ترتیب نفر چهارم و یا پنجم هم وارد اتاق میشوند و نفر قبلیشان مسئول ادا بازی میشود.
بهتر است زمانهای بین پخش موسیقی و قطع آن یک تا دو دقیقه باشد تا برای کودکان جذابیت و هیجانانگیز باشد.
موضوعهای انتخابی میتواند در مورد حیوانات، اشیا، افراد، مشاغل باشد. در انتخاب موضوع خلاقیت داشته باشید و نسبت به سن کودکان موضوع مناسبی را انتخاب کنید.
برخی موضوعات مثل کاشت گل، دوش گرفتن. رانندگی کردن، انجام تألیف، نقاشی کشیدن و بافتنی بافتن.
برای سختتر کردن بازی برای کودکان بزرگتر میتوانید موضوعات چندقسمتی استفاده کنید. مثلاً رانندگی کردن و به محل کار رفتن. مثلاً قدم زدن در یک باغ و آتش روشن کردن و یا فیلم دیدن و خوابیدن در حال تماشا کردن فیلم.
کودکانی که وارد اتاق میشوند میتوانند در مورد موضوع از کودکی حاضر در اتاق سؤال بپرسند، اما کودک پاسخگو فقط باید با ادا بازی جواد بدهد و کلمهای را به زبان نیاورد.
در این مورد با کودکان منعطف باشید، فراموش نکنید اینجا زمین مسابقات المپیک نیست بلکه زمینی است برای شادی هرچه بیشتر کودکان. پس اگر کودکی حواسش نبود و درزمانی که باید سکوت میکرد، حرفی را به زبان آورد فقط کافی است به او اخطار دهید نه اینکه جریمهاش کنید.
نفر آخر بهمحض اینکه متوجه موضوع بازی شد باید آن را به زبان بیاورد و اگر درست حدس زده باشد آن تیم برنده است. گاهی اوقات نحوه انتقال کودکان آنقدر خندهدار و زیبا میشود که باعث میشود نفر آخر موضوع را بهکل چیز دیگری حدس زده باشد و همین باعث ایجاد فضایی خندهدار و هیجانانگیز برای کودکان میشود.
تعداد سؤالات را آزاد بگذارید ولی زمان مشخصی را به هر کودک بدهید. کودکان در این سن هرچه بیشتر سؤال بپرسند ذهن خلاقتری خواهند داشت. در ضمن به آنها میآموزید که زمان چیز ارزشمندی هست و نباید بیاستفاده هدر برود.
تنها چیزی که برای این بازی نیاز دارید لیستی از سؤالات است. هر سؤالی باید از بازیکنان بخواهد که بین دو گزینه یکی را انتخاب کنند و با حرکت به سمت مشخصشده اتاق انتخاب خود را نشان دهند.
همه بازیکنان با راه افتادن به مرکز اتاق شروع میکنند.
برای پاسخ شرکتکنندهها قسمتی از اتاق را نشان کنید و بخواهید نسبت به پاسخش به قسمت مشخصشده منتقل شود.
میتوانید برای شروع از کودکان بخواهید که در کنارههای اتاق بایستند. سؤالها را به ترتیب از همه کودکان بپرسید. میتوانید از آنها به خواهید هنگام جواب دادن یکقدم به جلو و سپس بنا به پاسخشان یکقدم به چپ یا راست بروند. درنهایت باید همه بازیکنان به مرکز اتاق (وسط اتاق) برسند.
چند نمونه سؤال برای شما چه چیزی را ترجیح میدهید؟
ترجیح میدهید توانایی پرواز داشته باشید یا نامرئی باشید؟
ترجیح میدهید در ساحل زندگی کنید یا در یک کلبه در جنگل؟
ترجیح میدهید دکتر باشید یا دندانپزشک؟
ترجیح میدهید فوقالعاده قوی باشید یا دید اشعه ایکس داشته باشید؟
ترجیح میدهید در یک استخر پر از کاکائو یا یک استخر پر از شربت آلبالو شنا کنید؟
ترجیح میدهید با حیوانات صحبت کنید یا بتوانید به 10 زبان خارجی صحبت کنید؟
ترجیح میدهید در یک ساختمان بزرگ زندگی کنید یا یک مزرعه؟
ترجیح میدهید پیتزا بخورید یا همبرگر؟
ترجیح میدهید به 100 سال عقب در تاریخ سفر کنید یا به 100 سال آینده؟
ترجیح میدهید قهرمانی باشید که کودکی را نجات داده یا شروری که جهان را تسخیر کرده؟
ترجیح میدهید کارآگاه باشید یا خلبان؟
ترجیح میدهید داخل استخر توپ باشید یا روی ترامپولین بپرید؟
ترجیح میدهید اسکی بروید یا به پارک آبی؟
ترجیح میدهید با دوستتان تماس بگیرید یا او را ملاقات کنید؟
ترجیح میدهید دونات (پیراشکی) بخورید یا آبنبات؟
این بازی الهام گرفتهشده از داستان سفیدبرفی است و کودکان دختر که شرکتکنندههای این بازی هستند در جایگاه شاهزاده خانم هستند.
بازی به این صورت آغاز میشود که یک عدد سیب در دست کودک اول است و درحالیکه کودکان دیگر در کنارش نشستهاند با شروع موسیقی آن را به بغلدستی و او نیز به کودکان کنارش میدهد.
آنقدر این سیب را دستبهدست میکنند تا یکجا موسیقی متوقف میشود. حال کودکی که سیب را در دست دارد باید نقش سفیدبرفی را بازی کند و تظاهر به گاز زدن سیب سمی کند. بعد آن به خواب طلسم دچار میشود و میخوابد.
دوباره موسیقی ادامه پیدا میکند و کودکان باقیمانده سیب را دستبهدست میکنند. آنقدر این روند تکرار میشود تا فقط یک کودک بیدار بماند و باقی کودکان در خواب طلسم به سر میبرند. کودکی که دچار خواب طلسم نشود برنده بازی است.
و در آخر شما که نقش فرشته (پری) را بازی کنید با چوبدستی معجزهگر خود بر روی کودکان خوابیده ضربه میزنید و آنها را از خواب بیدار میکنید. میتوانید به آنها هدیهای بدهید و جایزه بهتر را برای نفر اول در نظر بگیرید.
توجه داشته باشید در این بازی اگر از لباسها، اشیا افسانهای، دکور و گریم استفاده کنید، برای کودکان بسیار جذابتر خواهد بود.
بهتر است از موسیقی فیلم و انیمیشن سفیدبرفی استفاده کنید.
اگر بازیکن کافی دارید، بچهها را به تیمهای چندنفره تقسیم کنید. در غیر این صورت آنها میتوانند بهتنهایی یک تیم باشند و بر اساس زمانبندی بررسی کنید که آیا آنها میتوانند رکورد قبلی خود را بزنن یا خیر.
از کودکان بخواهید در یک صف پشت سر هم بایستند و پاهای خود را به عرض شانههایشان باز نگه دارند و یک تونل را تشکیل دهند.
سپس بازیکن آخری که پشت سر بازیکنان دیگر قرار دارد بافرمان نفر اول صف که میگویی “برو” بازی را شروع میکند و با خزیدن از بین پاهای بازیکنان عبور میکند و به ابتدای صف مبرید و سپس در جلوی نفر اول صف میایستد. به همین ترتیب بازیکنان دیگر این حرکت را انجام میدهند تا وقتیکه آخرین نفر که درواقع همان اولین نفر صف بوده از تونل پاها عبور میکند و با فریاد زدن کلمه “تمام شد” بازی را تمام میکند.
در حالت تیمی بازی کردن هر تیمی که زودتر بازی را تمام کند برنده میشود، اما در بازی که هر کودک یک تیم است کودکان به جاری رقابت با یکدیگر باید تلاش کنند با زودتر عبور کردن از تونل پاها رکورد قبلی خود را بزند.
میتوانید برای جذابتر شدن بازی به کودکان دیگر هم یک شعار یا کلمه اختصاص بدید تا همه کودکان بعد از عبور از تونل پاها یک کلمه را به زبان بیاوردند.
یکی از خلاقیتها این است که کلمات را بر اساس تعداد کودکان یک جمله باشد یا یک بیت از یک شعر، هر کودک بعد از عبور از تونل پاها کلمهای یا بخشی از آن جمله را بیان میکند.
از بچهها بخواهید بهصورت دایرهای روی زمین بنشینند و دستهایشان را در دو طرف دراز کرده باشند. با دست چپ باید آن را باز نگهدارند و کف دستشان رو به بالا باشد. دست راست آنها باید در یک مشت باشد و انگشت “اشارهگر” رو به پایین باشد.
انگشت آنها باید مرکز کف دست باز همسایه خود را لمس کند. به بچهها توضیح دهید که وقتی فریاد میزنید “برو!”، آنها باید سعی کنند انگشت همسایه خود را با دست چپ خود بگیرند و درعینحال از گرفتار شدن توسط همسایه سمت راست خود اجتناب کنند. هر کودکی که انگشتان خود را “اسیر” کرده باشد باید دور بعدی بنشیند. بازی تا زمانی ادامه مییابد که تنها یک کودک باقی بماند.
تغییرات
سعی کنید با استفاده از کلمات مختلف غیر از «برو!» به بازی تعلیق اضافه کنید. بهعنوانمثال، اگر بگویید “چراغ سبز!” بچهها باید سعی کنند انگشت همسایهشان را بگیرند، اما اگر بگویید «چراغقرمز!» نباید. بهاینترتیب بچهها هرگز نمیدانند که باید مراقب باشند یا نه.
برای بچههای بزرگتر، یک قانون اضافه کنید که اگر انگشتشان را روی «چراغقرمز» میگیرند، باید بیرون بنشینند.
راه دیگر بازی، مخلوط کردن الگوی دستهای باز و بسته است. سعی کنید چند کودک را انتخاب کنید که هر دو دستشان باز باشد یا هر دو دست بسته (با انگشتان اشاره شود). یا سعی کنید دست چپ و راست را با باز کردن دست راست و بسته شدن دست چپ بهطور متناوب تغییر دهید. هر دور آن را تغییر دهید تا ببینید کدام بچهها میتوانند دستی را که قرار است حرکت دهند را به خاطر بسپارند.
کودکان سه جمله با اطلاعاتی درباره خود مینویسند که یکی از آنها باید دروغ باشد؛ بنابراین دو جمله حقیقت و یک جمله دروغ داریم. سپس کودکان دیگر سؤالات پیگیری میپرسند تا بفهمند کدام جمله دروغ است.
باید سؤالاتی را فراهم کنید که جزئیاتی را به شما بدهد و به شما اجازه دهد بفهمید کدام جمله دروغ است. در همین حال واکنش کودکی که پاسخ میدهد را مشاهده کنید تا ببینید آیا اثری از نقص در پاسخها یا رفتارشان وجود دارد یا خیر.
شما میتوانید عناصر دروغین را در سؤالات خود معرفی کنید تا حقیقت و دروغ را شناسایی کنید. گروه برای اطلاعاتی که بهعنوان دروغ تشخیص داده میشوند رأی میدهند و در پایان هر دور، شخص مشخص میکند کدامیک دروغ است.
این بازی یخ شکستنی است که در تیمها اجرا میشود و به گروه اجازه میدهد که یکدیگر را بهتر بشناسند. این اجازه را به همه میدهد، از خجالتیترینها تا بیشترین برونگراها که همه بتوانند خود را فاش کنند و واقعیتهای واقعی درباره همدیگر را کشف کنند.
نکاتی برای انتخاب حقایق و دروغهای خود
– سعی کنید دروغ خود را آخر نگویید.
– سعی کنید از حقیقتی استفاده کنید که باورش برای دیگران سخت باشد، اما واقعیت داشته باشد تا مانند یک دروغ به نظر برسد.
– بهجای آن، از دروغهای ساده استفاده کنید که ممکن است خیلی قابلباور باشند.
– به ابروها و صورت خود مسلط باشید تا دروغ شما را فاش نکنند.
ایدههای خوبی برای بازی دو حقیقت و یک دروغ
– پدرم مجوز قایقرانی دارد
– دو پسر عمو دارم
– مثل مادرم چپدست هستم
– وقتی کودک بودم تنیس بازی میکردم
– دو گربه و یک سگ دارم
– صبحانه را بدون شیر ترجیح میدهم
– حشرات را خوردهام
– از فیلمهای ترسناک خیلی خوشم میآید
– از عنکبوتها میترسم
– بازویم شکسته شده است
– مثل مادرم یک خالکوبی دارم
– تنها ۵ ساعت در شب میخوابم
– خجالتی هستم
– بوی شراب را دوست ندارم
– گوجهفرنگی را دوست ندارم
– یک کلاس را از دست دادهام
– پیانو مینوازم
– با رئیسجمهور دیدار کردهام
– ماراتن دویدهام
– شنا نمیدانم
– میتوانم سه توپ یکجا گل کنم
– با دلفینها شنا کردهام
– هرگز موهایم را خشک نمیکنم
– ۲۰۰۰ دنبال کننده در اینستاگرام دارم
– شکلات را دوست ندارم
– به ۳ کشور مختلف سفر کردهام.
یک توستر را در وسط اتاق قرار داده و تمام کودکان را در یک دایره به دور آن جمع کنید. یک تکه نان را در توستر قرار داده و شروع به تست کردن آن کنید. این بهعنوان تایمر بازی عمل میکند. درحالیکه نان در توستر است، شروع به انتقال توپ (شیء دیگری) در بین بازیکنان کنید. هرکسی که در دستش توپ باشد و در هنگامیکه نان از توستر بیرون میآید، باید نان را با تزئینات رازآلودی که برایشان آماده کردهاید، بخورد. تزئینات میتواند شامل شکلات، مربا، موز، بستنی، ترشی، خمیرهای نان، کچاپ، سسهای تند و شیرین و … باشد. هر چیزی! فقط از هرگونه حساسیتی (مانند حساسیت به بادام) کودکان مطمئن شوید. همچنین، بعضی از کودکان ممکن است پس از دیدن تزئینات رازآلود، نخواهند که آن را بخورند. اگر هر یک از کودکان احساس ناراحتی در مورد چالش دارند، میتوانید یک کودک دیگر از گروه را که مشتاق تلاش است انتخاب کنید.
تغییرات
در یک بازی عادی، مربی تزئینات را به ترتیبی که میخواهند ظاهر شوند برنامهریزی میکنند (بهعنوانمثال بهترین تزئینات را برای آخر نگه میدارند!). بهعنوان یک جایگزین، مربی میتواند هریک از تزئینات رازآلود را در کیف قرار دهد. کودکی که توپ را در دست دارد، با بستن چشمهای خود و به دنبال آن با دستش در کیف حرکت میکند و تزئینات را برای خود انتخاب میکند. هر چه گرفت، باید بخورد!
تغییر دیگری که بسیار جالب است، اگر کودکان همدیگر را خوب میشناسند، این است که یک کودک دیگر تزئینات را برای آنها انتخاب کند. هر یک از تزئینات را به کودکان نشان دهید تا بتوانند آنها را ببینند. هنگامیکه یک کودک با توپ در دست گرفتار شد، اجازه دهید کودک سمت راست یا چپ خود را برای انتخاب تزئینات داشته باشد که باید برای خود بخورد.
شما میتوانید از اشیاء با وزن، اندازه، شکل و بافت متنوع استفاده کرده و ببینید چقدر میتوانید برج خود را بلند کنید. کودکان کوچک اغلب با چیزهایی مانند فنجان کاغذی، بلوک ساختمانی، جعبه کارتن یا کتاب سرگرم میشوند. شما میتوانید از هر ماده جامدی که میخواهید بهعنوان بخشی از برج خود استفاده کنید.
استفاده از لگوهای بازی به دلیل سبک و رنگارنگ بودن، تأکید زیادی دارد و بیشتر چالشبرانگیز است.
اگر تصمیم بگیرید با چند نفر دیگر بازی برج بلند را بازی کنید، بازیکنان میتوانند به تیمهای کوچک تقسیم شوند و یا بهصورت فردی بازی کنند. هرکسی که برج بلندتری داشته باشد یا برجش بیشتر ایستاده باشد، برنده است.
بازی برج بلند راه خوبی برای گذراندن وقت است. تنها نیاز دارید که بلوکها را برای بازی داشته باشید! تنظیم آن آسان است و تنها نیاز به یک سطح کوچک و صاف برای بازی دارید! این بازی میتواند تقریباً در هرجایی و در هرزمانی بازی شود!
اینجاست که چگونه بازی پرتاب بالن انجام میشود: مربی کودکان را در یک دایره قرار میدهد. سپس یک بادکنک به سمت یکی از کودکان پرتاب میکند و یک سؤال، یک پاسخ و یا هر چیز دیگری از آن کودک میخواهد؛ بنابراین، اگر مربی بپرسد “نام شما چیست؟” آن کودک باید با پاسخ “نام من امیرعلی است. نام شما چیست؟” بتواند بالن را در هوا با ضربه زدن نگه دارد. سپس بازیکن بعدی پاسخ میدهد: “نام من زهرا است. نام شما چیست؟” و بالن را به کودک دیگری میاندازد. فعالیت تا زمانی ادامه دارد که همه (بیشتر) از کودکان در دایره فرصتی برای پاسخ و ضربه زدن به بادکنک را داشته باشند، در آن زمان مربی میتواند سؤال جدیدی را مطرح کند، بهعنوانمثال “سن شما چند است؟” و دانشآموزان باید پاسخ دهند: “من ۸ سال دارم. شما چندساله هستید؟” و غیره.
توجه: این بازی برای شکستن یخ بسیار عالی است، بهویژه در صورت وجود چهرههای جدید در جشن.
1. یکی از کودکان نقش گرگ را بازی میکند و در یکی از انتهای محل بازی ایستاده و پشت به بقیه بازیکنان میشود. آقای گرگ برای شروع بازی به بازیکنان نگاه نمیکند. سایر بازیکنان در انتهای دیگر محل بازی در یک صف ایستادهاند.
2. سایر بازیکنان در پشت آقای گرگ قرار میگیرند و از او میپرسند: “ساعت چند است، آقای گرگ؟”
3. گرگ با پاسخ دادن یک ساعت مشخص (مثلاً چهار و نیم) پاسخ میدهد و بقیه بازیکنان به تعداد مراحلی که با آن ساعت مشخصشده مطابقت دارد (در این مثال، چهار و نیم مرحله) قدم میزنند.
4. بهاینترتیب، بازیکنان بهآرامی به سمت آقای گرگ نزدیکتر میشوند. بااینحال، آقای گرگ ممکن است بهجای پاسخ دادن به سؤال، بگوید: “وقت شام است!”
5. در این صورت، گرگ به سمت سایر بازیکنان برمیگردد و آنها باید سعی کنند تا با دویدن به خط شروع برسند. بازیکنی که توسط گرگ گرفته شود، بعداً بهنوبت گرگ میشود و بازی ادامه پیدا میکند.
نسخههای مختلف بازی “چند است، آقای گرگ؟”
برای گروههای بزرگسالان:
– بازی میتواند برای دانشآموزان بزرگسالان با یک شرط تغییر یابد: وقتی گرگ یکی از بازیکنان را میگیرد، هر دو به چپ بازوی یکدیگر گرفته میشوند و باید دستبهدست هم بگیرند. اگر این زوج بازیکنان به یکی از بازیکنان دیگر برخورد کنند، آن بازیکن نیز به آنها ملحق میشود و به همین ترتیب ادامه پیدا میکند.
– اگر یک بازیکن بدون اینکه گرفته شود به انتهای اتاق (پناهگاه گرگ) برسد، بازیکنانی که توسط گرگ گرفتهشده بودند آزاد میشوند و گرگ جدیدی انتخاب میشود.
– یک نسخه دیگر این است که بازیکنانی که گرفته شدهاند، باید از بازی خارج شوند.
برای گروههای چند سنی
– گرگها و گوسفندها بزرگسال دشواری در حرکت دارند: آنها باید با یک پا بپرند.
اول از همه، کودکان را با یکدیگر سربهسر چیده و به آنها بگویید که عصای جادویی شما (که میتواند از هر چیزی باشد) آنها را به حیوانات تبدیل میکند. سپس با عصای جادویی، یکی از کودکان را با لمس شانه انتخاب کنید و آن کودک میتواند یک حیوان را از کیسه یا کلاه دربیاورد یا آن را خودش انتخاب کند. اگر او ترجیح میدهد خودش حیوان را انتخاب کند، به او اجازه دهید. اگر کودکان برای فکر کردن به حیوانات کمی بیشازحد بوده و یا نمیتوانند حیوان را انتخاب کنند، آنها میتوانند یکی از حیوانات را که در کیسه است برای بازی انتخاب کنند.
سپس بقیه کودکان حدس میزنند که کدام حیوان است. کودکان میتوانند از صدا و حرکت دادن بدن خود برای تبدیلشدن به حیوانات استفاده کنند. اگر کسی حدس زده و جواب درستی داد، آن دور به پایان میرسد. اگر کسی نتوانست حیوان را حدس بزند، مربی دخالت کرده و نام حیوان را بگوید.
درهرصورت، کودکی که بهتازگی به حیوان تبدیلشده، میتواند با عصای جادویی کسی را که بعدی است به حیوان تبدیل کند. برای کودکان کوچکتر، شما میتوانید حیوانات را به آنها بگویید و بهجای اینکه اجازه دهید که کودک بعدی را انتخاب کنند، آنها میتوانند عصای جادویی را برای دور بعد نگه دارند.
دو بازیکن چشمبند به چشمشان میزنند. یکی سگ ولگرد و دیگری شکارچی سگ است. بچههایی که در بازی نیستند، دور محل بازی به شکل پراکنده قرار میگیرند. شکارچی سعی میکند تا سگ را گیر بیاورد و سگ هم سعی میکند تا شکارچی را فریب دهد. هر دو میتوانند صدا و راهنمایی نادرست به یکدیگر بدهند. بقیه کودکان میتوانند راهنماییهای نادرست، راهنماییهای درست یا اصلاً هیچ راهنمایی ندهند و فقط به شکارچی و سگ ولگرد کمک کنند تا در محدوده بازی بمانند. هر روشی که شما برای بازی را انتخاب کنید، سرگرمکننده خواهد بود. اگر سگ گرفته شود، کودک دیگری بهعنوان سگ ولگردی به بازی میپیوندد. اگر سگ گرفته نشود، کودک دیگری بهعنوان شکارچی به بازی میپیوندد. هر کودک فقط باید در یک پست برای دو دور بازی کند. پس از دو دور، کودک دیگری به بازی میپیوندد.
افراد یکطرف میز یک تیم هستند و افراد طرف دیگر نیز تیم دیگر هستند. هر تیم یک رهبر دارد. رهبر تیم اول توپِ پنبهای را دریافت میکند و همه اعضای تیمش دستهایشان را زیر میز قرار میدهند. رهبر توپِ پنبهای را به نفر بعدی تیم خود میدهد و همینطور افراد تیم، توپِ پنبهای را به یکدیگر میدهند و سعی میکنند تا حریف را گمراه کنند.
رهبر تیم دیگر در هرلحظه میتواند بگوید “دستها بالا” و تیمی که توپِ پنبهای را در دست دارد، دستهایشان را بالا میبرند و مشتشان را بسته میکنند. سپس رهبر میگوید “دستها پایین” و همه دستهایشان را با مشت بسته روی میز قرار میدهند و سپس دستهایشان را با کف دست به سمت پایین باز میکنند. درصورتیکه بازیکنان بزرگسال باشند، میتوانند دستهایشان را بهسرعت پایین بیاورند. توپِ پنبهای بسیار مناسب است چون هیچ صدایی ایجاد نمیکند. سپس رهبر دو حدس در مورد اینکه کدام بازیکن توپِ پنبهای را در دست دارد، میزند. البته تیم میتواند درباره این موضوع صحبت کند، اما رهبر باید به یک نفر بگوید “کف دستش را بالا بیاورد” و درصورتیکه درست حدس زده باشد که کدام بازیکن توپِ پنبهای را در دست دارد، آن تیم یک امتیاز از آن خواهد گرفت و کنترل توپِ پنبهای را به دست خواهد آورد. درصورتیکه حدس رهبر اشتباه باشد، تیم اول توپِ پنبهای را نگه میدارد و یک امتیاز دریافت میکند. پس از سه بار داشتن توپِ پنبهای توسط یک تیم، نوبت تیم دیگر خواهد بود.
کودکان بهصف بایستند و دنبال کودک اول در صف باشند و همه کارهایی که او انجام میدهد را دقیقاً به همان شکل تکرار کنند. چند مانع یا جسم را در طول مسیر قرار دهید که بتوانند آنها را حمل کنند. اگر رهبر برای عبور از چیزی پرش کند، بقیه هم باید برای عبور از آن پرش کنند. اگر رهبر چیزی را بلند کند، بازیکنان دیگر هم باید چیزی برای حمل پیدا کنند. اگر رهبر شروع به پریدن کند، همه کودکان دیگر هم پرش میکنند.
رهبر میتواند هر کاری را انجام دهد، تنها شرط این است که ایمن باشد و سایر بازیکنان باید به بهترین شکل ممکن آن را تکرار کنند.
شما میتوانید این بازی را به یک بازی تمیزکاری تبدیل کنید و آنها را به شیوههای مختلف برای برداشتن بشقابها و دیگر وسایل ترتیب دهید و همه باید همان کار را انجام دهند. اگر کسی در مورد شروع کردن بازی بهعنوان رهبر شرمنده است، شما میتوانید ابتدا خودتان رهبری را بر عهده بگیرید تا به آنها ایدهای از نحوه بازی داده شود.
اگر تنها بازیکنانی را دارید که برای تشکیل یک تیم کافی هستند، میتوانید زمان آنها را سنجیده و یا بهسادگی آنها را به انجام فعالیت دعوت کنید. اگر دو تیم با ۴ نفر دارید، میتوانند در یک مسابقه به رقابت بپردازند و یا در مقابل زمان بهتر خود رقابت کنند. تیمها را به گروههایی از ۴ تا ۶ نفر تقسیم کنید که بهترین تعداد برای گروه خودتان است.
آنها در یک ردیف واحد نشسته و با پاهای باز همدیگر راه میروند و هر کودک در بین پاهای کودک از پشت خود نشسته است. آنها به کمر شخص جلویی خود چسبیدهاند. زمانی که شما سیگنال شروع را میدهید، آنها تمام تلاش خود را برای رسیدن به خط پایان انجام میدهند. خط نباید شکسته شود. اگر گروه شما کودکان کوچکی باشند و خط را شکستند، باید چند قدم به عقب برگردند. هر چه گروه بزرگتر باشد، فاصله بیشتری باید به عقب برگردند. برای ۸ سال به بالا، باید از ابتدا شروع کنند.
با این بازی جذاب، جشن تولد کودک خود را با خنده و شادی پر کنید. این بازی ساده، آسان برای بازی و برای همه جالب است.
میتوانید این بازی را برای گروههای بزرگ، متوسط یا کوچک تنظیم کنید. تنها چند قانون وجود دارد که همه باید به یاد داشته باشند و همچنین میتوانند باهم همکاری کنند تا به یاد داشته باشند که چه باید انجام شود.
هدف از بازی “پادشاه جنگل”، این است که “پادشاه جنگل” شوید. اولین کاری که باید بعد از نشستن همه افراد در دایره انجام دهید، به هر کس یک حیوان و یک حرکت بدهید. میتوانید به همه اجازه دهید که حیوان و حرکت خود را انتخاب کنند یا میتوانید شما برای آنها تعیین کنید.
اگر تصمیم بگیرید که حیوانات و حرکتها را تعیین کنید، چند تا مثال برای انتخاب دارید:
– گوریل – با مشتهای خود به سینه خود بزنید و صدای میمون درآورید
– فیل – یک بازوی خود را به سمت بینی خود بالا ببرید و بهعنوان خرطوم فیل حرکت دهید
– پرنده – بازوهای خود را مثل بال پرنده بالا و پایین حرکت دهید
– مرغ – دستهای خود را در زیر بغلهای خود قرار داده و باز و بسته کنید
– تمساح – دو بازوی خود را برای نشان دادن دهان تمساح به جلو دراز کنید
– خرس – با دستان خود چنگالهای خود را بسازید
– شیر – با بازوهای خود یکشکل از موهای شیر را بسازید و غرش کنید
– مار – بازوهای خود را برای نمایش مار به شکل حرکت دهید
– ماهی – دستان خود را بهعنوان آبششهای خود بگذارید و صورت خود را به شکل ماهی ببندید
– میمون – گوشهای خود را بکشید و گونههای خود را باد کنید
– کرم – انگشتان کوچک خود را تکان دهید بهعنوان حرکت کرم.
نحوه بازی “پادشاه جنگل” به این شکل است که ابتدا “پادشاه” یک الگوی ۱-۲-۳-۴-۵ را تنظیم میکند:
در ضربه ۱ بر روی زانو خود تپیده
در ضربه ۲ کف دستان خود را به هم بزنید
در ضربه ۳ انگشت شست چپ خود را به سمت چپ نشان دهید
در ضربه ۴ انگشت شست راست خود را به سمت راست نشان دهید
در ضربه ۵ علامت حیوانی دیگر (نه خودتان) را انجام دهید و بازی را به شخص دیگری منتقل کنید.
شخصی که علامت حیوان او را اجرا کردید فنر بعدی است که باید یک علامت جدید انتخاب کرده و همان الگویی که “پادشاه” انجام داده را تکرار میکند و در پایان یک علامت حیوان جدید انتخاب میکند.
این به همین شکل ادامه پیدا میکند تا زمانی که کسی اشتباه کند. هنگامیکه اشتباهی رخ میدهد، کسی که اشتباه کرده، به سمت چپ “پادشاه” حرکت کرده و همه دیگر به یکی صندلی به سمت جلو حرکت میکنند. همهکسانی که جابجا شدهاند، علامت حیوان خود را به علامت حیوانی که به صندلی جدید آنها تعلقگرفته، تغییر میدهند. سپس همهکسانی که جابجا شدهاند، باید علامت حیوان کودکی را که در آن صندلی بوده است، انجام دهند. کودکان سپس علامت حیوانی که نماینده آن هستند و علامت خود را در هر تغییر محل، با یکدیگر مبادله میکنند.
1- بهصورت پیشفرض، تعدادی کوچک کاغذ درست کنید و چالشهای مختلفی را بر روی آن بنویسید. یک تکه کاغذ را درون یک بالن قرار داده و آن را باد کنید. تعداد بالنها را بر اساس زمان بازی موردنظر آماده کنید. کودکان هم میتوانند در نوشتن چالشها شرکت کنند. برای کمک به کودکان کوچکتر، کمک کنید تا ایدههای خود را بدهند و شما بر روی کاغذ بنویسید.
2- هدف بازی ساده است. کودکان باید بالن را به هوا پرتاب کرده و به هنگام موسیقی آن را به یکدیگر بدهند.
توجه! وقتی موسیقی متوقف شد، آخرین کودکی که بالن را لمس کرد بازنده است. سپس باید آن را منفجر کند و چالشی که درون آن قرار دارد را بیابد. کودک باید سپس چالشی که در آن نوشتهشده را انجام دهد.
چالشها میتواند هر چیزی باشد. آنها میتوانند شامل سؤالاتی درباره دانش و مهارتهای ورزشی، خواندن یک آهنگ یا شعر و غیره باشند… همچنین میتوانید به کودکان کوچکتر کمک کنید تا چالش نوشتهشده روی کاغذ را بخوانند. شما میتوانید با توجه به فضای بازی خود، هر نوع بازی و چالش ممکن را تصور کنید.
اولازهمه، موسیقی شاد و جذابی را انتخاب کنید. قانون بازی این است که همه باید در هنگام خاموش شدن موسیقی، حرکت خود را متوقف کنند، بدون توجه بهجایی که هستند. کودکان را برای هر حرکتی که انجام میدهند، نظارت کنید. اگر بازیکنی حرکت کند یا جایش را ترک کند، او از بازی خارج میشود.
یک لیست پخش تهیه کنید که شامل محبوبترین آهنگهای کودکان باشد. اگر کودکانی پرانرژی دارید، این روشی خوب برای خسته کردن آنها است. رقص یخزده همچنین میتواند با استفاده از صندلیهای پراکنده در اتاق (یکی کمتر از تعداد شرکتکنندگان)، بهعنوان یک بازی صندلی موسیقیایی انجام شود.
هنگامیکه موسیقی متوقف میشود، همه برای یک صندلی شتاب میکنند و کسی که بدون صندلی میماند، حذف میشود. پیش از هر دور، یک صندلی را کنار میگذارید تا تنها یکی باقی بماند و کسی که زمانی که موسیقی متوقف میشود آخرین صندلی را بگیرد، برنده بازی است.
کودکان از رقصیدن لذت میبرند و حتماً از انجام این بازی لذت خواهند برد.
هر یک از کودکان را به گروههای دونفری تقسیم کنید. اگر تعداد کودکان فرد بود، یکی از گروهها میتواند سه نفر داشته باشد. پس از تشکیل گروهها، آنها را بهگونهای که پشتبهپشت هم نشستهاند و با آرنجهایشان به هم چسبیدهاند، قرار دهید. به کودکان بگویید که با شمارش یک، دو، سه، باید با همکاری تیمی بلند شوند. به آنها یادآوری کنید که بازوهایشان باید در همان حالت نگهداشته شود. سپس یک، دو، سه را بشمارید و شروع به بازی کنید.
تغییرات
این بازی برای مسابقات و جشنها بسیار مناسب است. برای تیمی که اولین بار بلند میشوند، امتیاز اختصاص دهید یا این را به یک قانون تبدیل کنید، با این کار کودکان ابتدا بلند میشوند، سپس به سمت یک منطقه دیگر از اتاق حرکت میکنند. برای چالش بیشتر، به کودکان بگویید تا سعی کنند یک شیء مانند یک عروسک یا شیرینی را نیز با خود بردارند.
تبدیل کردن چالش به یک مسابقه نیز میتواند سرگرمکننده باشد. گزینه دیگر آن است که ببینید آیا کودکان میتوانند در هنگامیکه سه، چهار، پنج یا ده نفر در گروه هستند بلند شوند! تا زمانی که همه کودکان درگیر شوند، گروهها را ترکیب کنید.
بهترین بخش این بازی این است که میتواند بهعنوان بخشی از درس همکاری و کار تیمی استفاده شود. سعی کنید یک جفت از کودکان را بهصورت نمایشی برای کلاس نشان دهید. سپس به کلاس توضیح دهید که هر دو کودک برای رسیدن به هدفشان باید باهم همکاری و همفکری کنند.
موسیقی همیشه منبع لذت برای مردم بوده است.
برای انجام این بازی شما به تعدادی موسیقی ضبطشده نیاز دارید. این بازی یک روش عالی برای جذب کودکان به دنیای موسیقی است و شما میتوانید آهنگهای موردعلاقه خود را با آنها به اشتراک بگذارید. یکی از بازیکنان، بهطورمعمول والدین، تنها چند ثانیه از یک آهنگ را پخش میکند. هدف بازیکن دیگر، بهطورمعمول کودک (اگرچه برای کودک و والدین جذاب است که نقشهای خود را عوض کنند)، بر اساس فقط گوش دادن به چند نت، حدس زدن نام آهنگ است. این بازی همچنین میتواند بین کودکان بازی شود. هرکسی که بیشترین تعداد آهنگها را بهدرستی حدس بزند برنده میشود. بیایید ببینیم چقدر در حدس زدن نام آهنگها خوب هستید!
این میتواند یک بازی جالب برای جشن باشد که همه دعوت میشوند که موسیقی موردعلاقه خود را و روش پخش آن به همراه داشته باشند. بازیکنان میتوانند بهتناوب کوتاهی از آهنگهای موردعلاقه خود را پخش کنند و طول آن را افزایش دهند تا کسی نام آهنگ را حدس بزند.
این بازی بیشتر به نام سنگ، کاغذ، قیچی در کشورهای مختلف دنیا شناخته میشود و روش خوبی برای ادامه دادن شادی در هر جشن تولد یا دوره همی است. روش بازی بدین شکل است: با دو نفر بهصورت جفت با دستهای خود عقب ایستاده، یکی از آنها با صدای بلند “سنگ- کاغذ- قیچی”، دست خود را به سمت حریف کشانده و یکی از سه حالت “سنگ” (مشت بسته)، “کاغذ” (کف دستباز) و یا “قیچی” (اشاره و شصت) را نشان میدهد. برنده در صورتی است که سنگ قیچی را شکست دهد، قیچی کاغذ را ببرد و کاغذ سنگ را بپوشاند. هر بار برنده یک امتیاز دریافت میکند. شکلی که قویتر است، برنده را انتخاب میکند و امتیاز برای بازیکن برنده ثبت میشود. شکلهای مقابل مانند سنگ است که با سنگ مقابله میکند، باعث تساوی میشود.
توجه: یک جایگزین برای این بازی این است که مدیر جشن در زمانهای مختلف با یک کیسه شیرینی دور جشن بپیماید و بازی را با شرکتکنندگان جشن یکبهیک انجام دهد. اگر شرکتکننده برنده شود، یک شیرینی از کیسه برای خود بردارد!
یک نوع تغییری که در برخی از ملکوتهای بازی دیدهشده است، افزودن چاه است. این قانونی که مصداقی از عدم انصاف است، زیرا چاه دو شکل دیگر را شکست میدهد. آن سنگ و قیچی است که در آن فرو میروند. برای ساخت چاه، بازیکن انگشتان خود را با انگشت شست خود ادغام میکند.
یک شیء (هدایای کوچک اگر جشن تولد است) را در چندین لایه کاغذ هدیه یا روزنامه بپیچید. لایهها باید آسان برای برداشتن باشند.
برای بازی، کودکان را در یک دایره قرار دهید و بسته را در حین پخش موسیقی دلخواه به اطراف دور دهید.
هنگامیکه موسیقی متوقف میشود، شخصی که بسته را در دست دارد، باید یکلایه کاغذ را بردارد.
سپس، با ادامه پخش موسیقی، بسته به اطراف دور میرود تا موسیقی دوباره متوقف شود. سپس لایه دیگری از کاغذ برداشته میشود و به همین ترتیب ادامه مییابد.
شخصی که آخرین لایه کاغذ را برداشت کند، برنده خواهد بود.
با هر پخش موسیقی جدید، جهت حرکت بسته را تغییر دهید.
انتقال بسته از یک شخص به شخص دیگر همیشه با دودست باید انجام شود.
همچنین باید مطمئن شوید که موسیقی بهگونهای متوقف شود که همه نوبت خود را بگیرند (اگر امکانپذیر است) و بهتر است که کودک تولد جایزه را نبیند! میتوانید یک شیرینی کوچک در هر لایه بستهبندی قرار دهید تا هرکدام از کودکان جایزه دریافت کنند.
مشخصات صاحب محتویات برنامه کودکان هوشمند
توجه; تمامی حقوق این اثر محفوظ است.
سرشناسه | : | بزم، جواد، متولد 1369 |
عنوان و نام پدیدآور | : | 60 راهکار درآمدی مراکز بازی/ جواد بزم |
مشخصات نشر | : | تهران: زرنوشت، 1402 |
مشخصات ظاهری | : | 112 ص. |
شابک | : | 2 – 009 – 380 – 622 – 978 |
وضعیت فهرستنویسی | : | فیپای مختصر |
یادداشت | : | فهرستنویسی کامل این اثر در http://opac.nlai.ir دسترس است. |